Pozytywne przyjęcie książeczki „”Zaczynam mówić” skłoniło mnie do wydania części drugiej zatytułowanej “Już mówię”. Stanowi ona kontynuację programu logopedycznego rozwijającego mowę dzieci z problemami w mówieniu. Pozycja przeznaczona jest dla terapeutów mowy prowadzących pracę z dziećmi, które z różnych powodów mówią później niż ich rówieśnicy. Zaproponowane ćwiczenia powinni powtarzać z maluchem w domu również jego rodzice bądź opiekunowie.
Książeczka zawiera propozycje kolejnych głosek pojawiających się w mowie dzieci małych. Stanowią ją spółgłoski: “b”, “d”, “w”, “f”, “g”, “k”, “h/ch”, “ń”, “l”. Ćwiczone głoski, podobnie jak w części I, występują w logotomach, czyli sylabach oraz tzw. podwójnych logotomach, następnie onomatopejach i w wyrazach dwusylabowych zawierających przede wszystkim sylaby otwarte, a także łatwych do wymówienia wyrazach jednosylabowych. Wszystkie podpisy pod ilustracjami w czarnym kolorze zawierają wcześniej wyuczone dźwięki. Na niektórych stronach książeczki pojawiają się również wyrazy wydrukowane w szarym kolorze. Są to słowa, zazwyczaj sprawiające kłopot dziecku w początkowym etapie terapii. Spowodowane jest to, np. występowaniem w wyrazie spółgłosek jedna po drugiej lub głosek, których dziecko dotychczas jeszcze nie utrwalało. Jednak jak z własnych obserwacji wnoszę, niektóre dzieci trudne zdawałoby się wyrazy bez problemu wypowiadają. W takiej sytuacji należy poprawić je czarnym mazakiem i powtarzać z dzieckiem. W miejscach narysowanych dłoni, dziecko winno przyłożyć własne rączki i powtarzać sylaby oraz podwójne sylaby. Warto zadbać by wspólnie z dzieckiem w odpowiednich miejscach wykonać zalecone czynności, np. wkleić zdjęcie babci, wujka, bilet oraz kłębek waty. Należy pomóc maluchowi narysować scenę z ulubionej bajki i wpisać jego datę urodzenia. W ten sposób książeczka stanie się bliższa dziecku i tym chętniej będzie do niej wielokrotnie sięgało. Wielokrotność powtórzeń jest bowiem bardzo istotna dla rozwoju mowy malucha. Jeśli którakolwiek z ilustracji nie będzie znana dziecku, należy znaleźć adekwatny przedmiot, pokazać dziecku i objaśnić jego znaczenie. Mówiąc, np. o “damie”, czyli karcie do gry, trzeba pokazać dziecku talię kart i odnaleźć damę. Dziecko nie może bezwiednie powtarzać nazw przedmiotów, lecz odnieść je do konkretów spotykanych w swoim otoczeniu. Gdy zalecone wyrazy nie będą sprawiać dziecku problemów, warto zacząć wzbogacać słownik dziecka. Należy prosić o powtarzanie nie podpisanych elementów na poszczególnych stronach i w odpowiednich miejscach starannie, dużymi drukowanymi literami je podpisywać. Na rysunku z baranem dopisujemy, np. “oko”, “ucho”, “ogon”. Jednak trzeba sprawdzić czy dziecko poradzi sobie z nowymi słowami. Nie można bowiem stosować wyrazów wielosylabowych lub zawierających głoski bądź zbitki spółgłosek, których dziecko jeszcze nie potrafi poprawnie wymówić.
Ważne jest, by praca z książeczką sprawiała dziecku radość i nie była nużącą czynnością.
Rozmiar (wysokość/szerokość): 21 cm / 15 cm
